Unvan mı Popülarite mi?

Türkiye’de yaşıyorsanız, canınız sıkılmaz. Hele de sosyal medyayı aktif kullananlardan biriyseniz, zamanın nasıl akıp gittiğini anlamazsınız bile.

Gündem yoğun, malzeme bol. Bizim Türkiye’de popülist takılan tayfa eksilmez

Son dönemlerde nedense akademik hayatta da bir popülizm hastalığı nüksetti. TV programlarında, Youtube kanallarında ve Twitter gibi sosyal mecralarda.

Bazı hocalar …

-diyorum, çünkü alanında uzman ve popülizm peşinde koşmayan, çalışma alanlarının dışında yorumda bulunmayanlara hem saygımızı göstermek hem de onları yazımızın dışında tutmak için-

Evet bazı hocalar, o program senin bu program senin, yurtiçi yurtdışı derken, hop her yerde boy göstermeye başlıyor.

Valla ben hoca olarak soruyorum, ders, sınav kağıdı, ödev derken, ki kendi akademik çalışmalarım da var, zaman yeterli gelmiyor; bunlar nasıl oluyor da bu kadar şeye yetişebiliyorlar.

Her yerde boy göstermek için ya bunların dersleri yok. Dersleri olmadığı gibi öğrenci, sınav ve ödev derdi yok ya da var da şipşak bir şekilde hallediveriyorlar.

Şipşak bir şekilde hallediveriyorlarsa o ayrı bir ahlaksızlık*.

*Ahlaksızlık derken hemen fuhşa bağlanmasın diye, iş ahlakından bahsettiğimin de notunu düşeyim şuraya!!!

Neyse akademide iş ahlakını daha fazla deşmeden, biz konumuza dönelim.

Bazı hocalarda kalmıştık…

… hani şu titr, yani unvanlarının arkasından konuşanlar,

… hani şu, uzmanlık alanlarını dikkate almadan her konuda ahkam kesenler,

… hani şu, programlarda söylediklerinin mutlak doğru olduğunu sanıp, kendi çalışmalarının ve gözlemlerinin birer yorumu olduğunu farkına varmayanlar,

Bunlar unvanlarının getirmiş oldukları sorumluluğun altında eziliyor olabilir. Bu ezikliğin bir dışavurumu olan, rüzgarı arkalarında hissettiklerinde başlıyorlar davulu dövmeye.

 Bu ben bilirim havası var ya, hani bazı hocalarda görülen, işte bu onların cehaletinin bir göstergesidir.

Bu cehalet tehlikelidir.

Bu cehalet söylediklerinin mutlak doğru olduğunu varsaymalarından kaynaklanır; söylediklerinin mutlak bilgi olduğunu varsaymalarından ileri gelir. Söylediklerinin kendi yorumları olduğunun farkında olmadıklarından ileri gelir.

Bu bazı hocalar var ya, söyleyeceklerinin nereye varabileceklerinin farkına varamayan ve iletişim kurmak konusunda da engeli olan sığ zihniyetli şahsiyetlerdir.

Sığ bir düşünce yapısıyla ekrandan ekrana koşan bu şahsiyetlerden biri, gün gelir üniversite der, öğrenci der, hop oradan Nişantaşı’na atlar ve işi fuhuş evlerine bağlayarak, ayırt edemediği sap ile samanı birbirine karıştırır, hem kendini rezil eder, hem çalıştığı kurumu, hem de temsil ettiği meslek grubunu.

Kalın sağlıcakla.