Koronavirüs Travma Sebebi

Öyle bir zamandayız ki hayatta en sevdiğimiz insanlara sarılamadan, en yakın arkadaşlarımızı göremeden, tedirgin olarak, bir ayı tamamladık. Oturup, kalkıp virüsün bitiminde her şeyin farklı olup olmayacağını düşünüyorum. 2-3 ayda unutacak mıyız eski bağlarımızı? Mesela kucaklaşarak sevmeyi, sevilmeyi. Her şeyi uzaktan yapıyor olmak iyi mi gelecek yoksa? İşe gitmemek, sınavlara, terapilere, eğitimlere online olarak devam etmek daha mı konforlu olmaya başlayacak? Yeni hijyen düzenimiz bu mu olacak? Bu soruları kafamın içinde kendi kendime sorduğumda koronanın tüm dünyaya kesinlikle kalıcı izler bırakacağını düşünüyorum. Bundan sonraki hayatımızın koronadan önce ve sonra şeklinde ayıracağız.

Gelecek nesillere aktarıp nasıl bu virüsü atlattığımızı konuşacağız.

E tabi tüm bu durumların bir psikolojik yan etkise de olmayacak mı, maalesef olacak. Ani ölümler, bulaşıcı hastalıklar, ciddi bir hastalık yaşamak, işini kaybetmek, uzun süre işsiz kalmak ve ekonomik kriz gibi durumsal krizler kişi de travmaya sebep olur. Aslında bu durumsal krizlere bakıldığında korona virüsü pek çok alanda travmaya sebep oluyor! Travmalar çok derin ve yaralayıcı olabilmektedir. Kişinin; kimlik bütünlüğünü, sevdiklerini, yaşamını tehdit ederler ve tek başına baş edilmesi güç, yaşam şartlarını zorlayan bir durumdur. Travmaların bu gibi yıkıcı etkilerinden kurtulmak için ilk öncelikle yapmamız gereken şey, bizleri dinleyen, destekleyen sevdiklerimizle hissettiklerimizi konuşmak. Burada güvendiğiniz, sevdiğiniz kişiyle kurduğunuz duygusal iletişim, onun size gösterdiği anlayış ve verdiği sevgi ile yaralarınızı sarmanız, travmayı sağlıklı tutmanıza yardımcı olacaktır.

Peki korona herkeste travmaya sebep olacak mı?

Tabi ki hayır. Ama koronanın acı tarafıyla birebir yüzleşmiş sağlık personelleri, yakınlarını kaybetmiş kişiler, virüse yakalanmış olan kişiler, virüs nedeni ile işini kaybetmiş olanlar, geçmişte psikiyatrik rahatsızlık geçirmiş olanlar bu süreçten travmatize olarak çıkabilir. Yine de, psikopatoloji geliştirebilmemiz için buradaki asıl önemli faktör kişinin psikolojik dayanaklılık gösterebilme yeteneğidir. Psikolojik dayanıklılık, zor koşullara rağmen psikopatoloji geliştirmemektir. Yani bu durum herkeste psikopatoloji geliştirmeyeceğini bize gösterir. Bazılarımız travmatize olmadan bu süreci atlatacak. Bazılarımız da ruhsal olarak acı veren duygularını bastırarak duygusal ve zihinsel bu duygularla başa çıkmaya çalışacak. Yani acı veren duyguyu hissetmeyecek, görmezden gelecek. Duygularını bastıran veya inkar eden kişi, acıyla baş edebilmek için duygularının sesini kısacak ve yara bandı görevi görmesini sağlayacak fakat yarayı iyileştiremeyecektir. Aşağıda yazacağım öneriler, travmayı sağlıklı tutmaya yarayacak ve yarayı bir nebze de olsa iyileştirecektir.

Travmayla başa çıkabilmek için kendimize nasıl yardım edebiliriz?
-Düzenli beslenmeli ve uyku düzenimize dikkat etmeliyiz.
-Özellikle bu dönemde evde yapılacaklar listeleri, evde yapabileceğimiz aktivitelerin listesi çok popüler.
Kendinizi bir şey yapmıyor, geri kalıyor gibi hissediyor olabilirsiniz. Bazen dinlenmek, hiçbir şey
yapmıyor olmak, eğlenmek için oyun oynamak size her şeyden daha iyi gelip, psikolojik iyi oluşunuza da
katkı sağlayabilir.
-Duygu ve düşüncelerinizi sadece sevdiklerinize anlatmak yerine -bu yöntemi tercih etmiyor da
olabilirsiniz- kağıtlara, bilgisayarınıza yazabilirsiniz. Bu duygularınızın somutlaşmasını ve onları daha iyi
görebilmenizi sağlayacaktır.
-Duygularımızı yaşamak için kendimize izin vermeliyiz. Üzüntüyü, öfkeyi, korkuyu, endişeyi, paniği
yaşayın.
-Eğer duygusal, fiziksel tepkilerinizde, uyku-uyanıklık döngünüzde, ilişki kurmada, günlük yaşam
rutinlerini gerçekleştirme de ciddi aksamalar olmaya başladıysa profesyonel bir yardım almakta
gecikmeyin. Sağlıkla kalın, evde kalın!