Gelişmeyen Sistem

Bu hafta köşemde hepimizin değişmesini istediği ama değiştiremediği bir toplumsal sorundan bahsetmek istiyorum.
Yıllardır eğitime yapılmış ve yapılmaya devam eden yatırımlar neden hala bu ülkede bir gelişme gösteremiyor?
Neden en büyük sorunlarımızdan birisi hala eğitim? Neredeyse dünya üzerindeki hiçbir ülke eğitim sorunlarını tam anlamıyla çözememiştir.
 

Bizim ülkemizin de eğitim konusunda oldukça geride kaldığı çok bariz bir gerçektir. Türkiye, OECD ülkeleri arasında yapılan PISA (Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı) eğitim araştırmasında 65 ülkenin arasında 44. sırada yerini alıyor bu da aslında durumu açık bir şekilde göz önüne seriyor.

Peki sorun sizce kimde?

Öğrenci mi öğretmen mi ya da sistemin ta’ kendisi mi?
Önce şunu söylemeliyim ki eğitim sistemindeki problemlerimiz dünden bugüne çözülecek şeyler değiller.Bugün eğitim için bulacağınız bir çözüm bugünün sorunlarını çözmeye yetebilir ama geleceğin sorunlarını çözmek için yeterli olmayacaktır. Bu yüzden günlük politikalara değil kalıcı politikalara ihtiyacımız var.

Eğitim sistemimizdeki sistemsizlik bile bir sisteme dönüşmüş durumda.

Öncelikle eğitim sorunlarımızın bir devlet sorunu haline gelmesi gerekiyor eğitim politikamızın hükümet değil, devlet politikası halinde yürütülmesi gerekli.
Daha da açık konuşmam gerekirse siyasi-ideolojik görüşleri bir kenara bırakıp bu ülkenin çocuklarını gerçek anlamda geleceğe ve dış dünyaya nasıl hazırlarız bunu düşünmenin vakti geldi geçiyor bile..

Eğitimde bir başka sorunumuz da öğretmenleri seçerken doğru bir yol izlemiyor oluşumuz. Sınavlar her zaman mantıksal zeka temelli bir değerlendirme sınavı oluyor. O girdiğimiz sınavlar başka hiçbir zaka türümüzle ilgilenmiyor. Öğretmenleri seçerken de bu mesleği insanların yapabilme yeteneklerini ve isteklerini değerlendirecek bir sistem oluşturmalıyız.Çünkü, öğretmen olacak bir kişinin akıllı olması kadar yetenekli ve bu mesleği yapmak için istekli olması gerekir.

Bunun çözümü için de kişilerin kendisini tanımasını sağlayabilecek kişilik testleri uygulanabilir.


Bizim ülkemizde eğitimde öncelik hep akademik başarıya verilmiş durumda, yaşamsal başarılar yok sayılmış vaziyette.

Okul derslerinde iyi puanlar alan, sınavlarında başarılı olan çocukalr hep daha akıllı oluyor gözümüzde.
Akademik başarı tabi ki olması gerekli bir şeya ama yaşamsal başarı elde etmeden tek başına kesinlikle yetersiz kalacaktır. Çünkü eğitim herkesi hayata hazırlar. Çok iyi matematik problemi çözmüyor olmak kadar kendisini iyi ifade edebilecek,insanlarla iyi ilişkiler kuracak insanlara da ihtiyacımız var.Ki bence bu çok daha önemli.
Eğitim dediğimiz normun insanlara bu özellikleri de kazandırması gerekiyor. Salt akademik bilgiyle insan hiçbir yere yetemez. Bence ikisi arasında bir tercih yapılacaksa da yaşamsal başarı önceliğimiz olmalıdır. Zaten bu hayatta başarılı olanlar da kendilerini iki yönden de yetiştirebilmiş insanlardır.

En büyük sorunlardan birisi de insanlar yeteneklerine göre meslek sahibi değiller, çevresinin baskısı ile o zamanların popüler mesleği veya okulu neyse ona yöneliyorlar ya da yönlendiriLİYORLAR.
Sonuç olarak da insanlar sevmediği işlerde çalışıyorlar.Mutsuz olarak çalıştıkları iş yaşamı da iş arkadaşlarından tutun ailelerine çocuklarına kadar yansıyor.
Doğru yönlendirmeler yapılarak insanların ilgi duydukları mesleklere sahip olmaları gerekiyor.Mutlu çalışanlar daha mutlu bir toplumu ortaya çıkartır.

Genel anlamıyla eğitim ile ilgili sorunlarımıza siyaset üstü bir düşünce sistemiyle yaklaşmalıyız. Biliyorum ki herkesin bu konuda tek bir ideolojisi var, o da ; çocuklarımızı geleceğe çok iyi hazırlamak ve onlara daha yaşanılır bir ülke bırakmak.
Bu sebeple ülkede ki herkesin taşın altına elini koyması ve sorumluluk alması mutlak önceliğimiz olmalıdır.

Hülya ÖZ
Sosyolog/Aile Danışmanı