Dersimiz ''Eğitim''

Eskiden okul dönemlerimizde yeni bir derse başlarken bir önceki derste öğrendiklerimizi şöyle bir toparlardık. Şimdilerde derse girmeyi bırakın neyi, nasıl toparlayacağımızı bile bilmiyoruz.

Eğitim üzerine çok şey konuşulur aslında ama ülke ve şehir gündemi epeyce dolu.

İnsan şaşırıyor da!

Konulu ve konusuz çok şey var.

Öyle yoğun ki gündem; kimin neyi, nerede takip ettiği de gözden kaçıyor.

Çoğumuzun elinde ve evinde akıllı telefonlar, bilgisayarlar, tv ler gündemimizde her şey var ama EĞİTİM yok!

Şöyle bir sosyal medyaya bakınız;

Enteresan, enteresan videolar.

Bir uygulama var ki virüsten beter “TİK-TOK”

Abowww! Ne değişik ve ne garip videolar var.

“Ben bilmiyorum arkadaş söyledi!” (Tabi ki biliyorum)

Tik-Tok’ta fuhuş var dersem linç edilirim. Haklılar tabi şimdi böyle durup dururken söylem olmaz. Tv ye çıkmak lazım. Tik-tok’un çevresinde fuhuş evleri oluşturuyorlar demem lazım. Ama linçten çok beni savunacak güruhta vardır değil mi?

Tabi ki işin şakası bunları söyleyecek kadar da EĞİTİMSİZ değilim.

Gerçekten bir tik-tok sıkıntımız var. Toplum olarak nereye doğru gidiyoruz.

Millet olarak contayı yakmışız, motor su kaynatıyor.

Pandemi süreçleri normal geçmiyor burada hem fikirim.

Bizler bir şekilde dışarıda hava alabiliyoruz ama çocuklarımızın işi zor.

Eğitim durumumuz cidden iyiye gitmiyor. Evlatlarımız online derse girmek bile istemiyor. Turizme gösterdiğimiz önemi keşke eğitime göstersek, gösterebilsek.

Suçu hep devlete atıyoruz, evet hatalar var mı var ama hiç mi velilerin suçu veya bu toplumun suçu yok!

Otelleri, Avm leri açalım diyen bizleriz.

Ama okulları açalım diyen biz değiliz.

Onların iyi bir eğitim alabilmesi için okullarında okumalarının şart olduğunu dile getiriyoruz ama kısık sesle.

Otelleri veya Avm leri kapatıyorum dendiği vakit! “Kardeşim tatil ve eğlenmek hepimiz hakkı” kısıtlayamazsınız diye feryat figan kopuyor.

Sen tatil yapasın, eğlenesin diye “evlatlarımız, çocuklarımız eğitimlerinde oluyorlar”

Bunun psikolojik tarafı yıllar sonra karşımıza çıkacak.

Eğitim şart mı! Bence değil.

Nasıl olsa bizim otellerimiz var, Avm lerimiz var, tatillerimiz var, eğlencelerimiz var. Bunlardan nasıl taviz verelim.

Çocuklar otursun evlerinde tv lerden, bilgisayarlardan online eğitim görsünler.

Gün gelecek bunun faturası hepimize ağır olacak.

Gün gelecek bu zamanda pandemi yaşayan çocuklarımız CV lerine “pandemi vardı çalışamadım” diye yazacak.

Bu çocuklar büyüdüklerinde “benim babam tatili çok seviyordu, beni sevseydi eğitimim için kavga ederdi” diyecek.

Benim annem internetten alışverişi çok seviyordu, beni sevseydi kafasını telefonundan kaldırıp, benim eğitimimle ilgilenirdi” diyecek.

He bu arada “MEB bakanı sizi de unutmayacağız iyi yad etmeyeceğiz” diyecekler.

Herkes kendine çuvaldızı batırsın.

Bu acı söylemleri çocuklarımızdan duyacağız bugünün velileri.

Kaçarı yok!

Ne yaparsak yapalım keyif aldığımız ne varsa büyük ara verelim çocuklarımızı android nesil olmaktan kurtaralım.

DERSİMİZ önce EĞİTİM olsun.

Kalın sağlıcakla…